Teardrops

Robert Marselje to holenderski muzyk, który rozpoczął swoją karierę na początku lat 90-tych XX wieku. Wówczas nagrał trzy albumy Force of Music z 1993 r., Waves in the Sky z 1994 r., Blue Team z 1996 r., po czym zniknął na długie, długie lata. Po 24 latach przerwy, powrócił z albumem Teardrops. Krążek wypełniają kompozycje skomponowane na przestrzeni lat 1998-2019. Można je podzielić na dwie grupy: pierwsza to spokojne utwory, utrzymane w wolnym tempie i dość oszczędnych aranżacjach, zagrane głównie na fortepian z dodatkiem delikatnych klawiszy (Return to Dueepra 4, Journey to heaven, Coming home, Departure from Dueepra 4), czy też gitary (A walk on the bridge). Utwory z drugiej grupy, powodują szybszy puls i kołysanie. Są bardziej taneczne, chwilami klubowe z dynamicznym i głębokim bitem oraz ostrymi solami klawiszowymi (Chasing Atmospheres, Where is my phone). W Find me a card pulsujący bit przypomina kompozycję Oxygene pt.4 Jean Michel Jarrea. Tych nawiązań do twórczości francuskiego wirtuoza, na Teardrops można usłyszeć więcej. Opus magnum stanowi 18-minutowa kompozycja Se(que)nding to a dream. Złożona z trzech części, prezentuje długie sekwencyjne pętle w duchu wspomnianego Jarre'a, ostre i podniosłe partie organów kościelnych, a także senną i melodyjną końcówkę ze zniekształconymi odgłosami astronautów w tle. Teardrops to muzyczne spojrzenie w przeszłość, bez nowatorstwa, czy też oryginalnego podejścia do znanych patentów. Jednak słucha się tego przyjemnie.

M.Ś.