Light in the Shadow

Album wypełnia tylko jeden, ponad godzinny utwór. Dla wielu tego typu muzyka to doświadczenie ekstremalne, ale Craig Padilla to przecież specjalista od muzyki tła. Ten spory kawałek czasu został tu rewelacyjnie zagospodarowany. Padillę wspomagał Skip Murphy i obaj próbują nakreślić swoją wizję kosmosu. Zastygłe w czasie obrazy układają się w precyzyjnie skonstruowaną mapę galaktyk i całej kosmicznej materii. Organiczne i gęste tekstury porywają w swój bezmiar i sprawiają iż można się poczuć niczym astronauta dryfujący w próżni. Sam album z początku monotonny i mroczny, z czasem rozwija się coraz bardziej. Podzielony jest na kilka etapów, które razem tworzą nasycony roztwór. A Padilla dźwiękowymi obrazami opowiada o gwiazdach, które tu są na wyciągnięcie ręki. Można zignorować ten materiał, lub dać się przezeń porwać. Ta muzyka to pożywka dla wyobraźni, która wyrwana jest poza czas i miejsce. Nie przypadkiem Craig Padilla udowadnia iż jego miejsce w ambientowym panteonie jest jak najbardziej właściwe.

R. M.