Forgotten Tracks

Dawno, dawno temu…, Gert Emmens pracując w studiu, chciał zapisać nowe kompozycje na komputerze. Nacisnął „save”, a tu wyskoczył komunikat „brak miejsca na dysku”. Lekko poirytowany zaczął więc czyścić pamięć. Usuwając kolejne pliki, natknął się na zapomniany folder, w którym znajdowało się wiele niepublikowanych kompozycji, nagranych razem z Ruudem Heij. Gert zadzwonił do kolegi i zaprosił go na wspólny odsłuch znaleziska. Kiedy już zasiedli przed głośnikami, z podekscytowaniem obcowali z zapomnianymi dźwiękami. Wspólnie uznali, że są na tyle dobre, aby powstał z nich kolejny album. Tak właśnie narodziło się trzypłytowe Forgotten Tracks. To potężna, 3 godzinna dawka muzyki. Odkryte przez Gerta Emmensa nagrania pochodzą z okresu 2006-2014 i chronologicznie zostały umieszczone na kolejnych krążkach. Prawie wszystkie utwory, to kompozycje wcześniej niepublikowane, jedynie 3 ścieżki to znane z poprzednich solowych wydawnictw Gerta, jednak tutaj zostały na nowo zmiksowane i do tego są w dłuższych od oryginału wersjach. Czy podobnie jak Emmens i Heij, można zachwycić się kompozycjami? Pierwsza płyta, prawie w całości zawiera dźwięki utrzymane w klasycznym stylu szkoły berlińskiej, spod znaku Tangerine Dream. Jedynie ostatni Abyss dla przeciwwagi to minimalistyczny, mroczny ambient. Wydobywające się z wnętrza ziemi, psychodeliczne dźwięki, idealnie nadają się do słuchania późną nocą. Rozpoczynający drugą odsłonę zapomnianych ścieżek, utwór Ice, przywraca światło i nadzieję. Również utrzymany w konwencji ambientu, jednak w odróżnieniu do Abyss jest delikatny i spokojny, niczym jasne kłębiaste chmury, powoli wędrujące po błękitnym niebie. Kolejny utwór After the silence, faktycznie nieco burzy wcześniejszą ciszę. To powrót do stylistyki berlin school z pierwszego krążka. Podobnie jest z następnym Mesmerized oraz Cadence. Pewien przełom następuje na ostatnim krążku albumu, który jest najciekawszą częścią Forgotten Tracks. Znajdują się na nim również sekwencyjne pętle, ale podane w świeży i autorski sposób. Już otwierający Skyrider zawierający dawkę melodii i klimatyczne improwizacje klawiszowe, przynosi zmianę jakości. Kolejny Birds Eye View, spodoba się miłośnikom bardziej popowej odmiany el-music. Następne 30 minut materiału (Ghostly Presence, Dreamtime, Departure 8 AM) to kolejne wyciszenie, ale niesamowicie wciągające. Na tle ambientowych pasaży, wybrzmiewają piękne dźwięki fortepianu. Jest onirycznie, trochę filmowo. Na koniec The Tank Engine, czyli ponownie kompozycja o zabarwieniu piosenkowym, z dodatkiem dźwięków fortepianu. Słuchając całego materiału, odczuwa się jednak różnicę jakościową względem wcześniejszych wydawnictw duetu Emmens / Heij. Nie odbierając uroku wielu kompozycjom słychać, że są to odrzuty z wcześniejszych sesji nagraniowych. Kilka utworów stanowi na Forgotten Tracks rolę wypełniaczy i spokojnie mogłoby ich tu nie być. A tak, ciekawe i oryginalne kompozycje, przeplatane są standardowymi i wtórnymi dźwiękami w stylu szkoły berlińskiej i ambientu. Warto dodać, że podobnie jak poprzednie 3 płytowe wydawnictwo duetu Emmens / Heij Galaxis z 2018 r., Forgotten Tracks został wydany w bardzo ograniczonym nakładzie, jedynie 300 egzemplarzy. Biorąc pod uwagę nieco archiwalny charakter wydawnictwa, tym bardziej stanowi on rarytas, dla wszystkich fanów twórczości holenderskiego duetu.

M.S.