Microgravity (remastered+bonus)

Fenomenalny debiut: Geir Jenssen aka Biosphere zabiera oszołomionego Słuchacza na pokład swego kosmolotu, na którym rozbrzmiewają połączone w zdumiewającą syntezę arktycznie lodowate akordowe zawiesiny, house'owe ścieżki rytmiczne, głębokie narkotyczne beaty oraz niczym żywcem wyjęte z niewytłumaczonego snu poboczne efekty brzmieniowe. Podejrzewam, że w czasie ukazania się tej płyty podobna muzyka musiała robić na nieprzygotowanym słuchaczu spore wrażenie – to wrażenie pozostaje, płyta bowiem praktycznie w ogóle się nie zestarzała i nic nie straciła ze swojej raz klaustro-, raz agorafobicznej zagadkowości… Biosphere z wyjątkowym talentem i niezwykłą wyobraźnią potrafi łączyć rytmiczną, lodowatą mechaniczność oraz organiczną, eteryczną naturalność. Melodie często prowadzone są na dwóch planach: bardziej mrocznym, basowym oraz metalicznie roztrzęsionym w wyższym rejestrze, kiedy podawane są porcje rozmytych, "ozięble zmysłowych" akordów. W zestawie pojawia się też utwór mający sporo wspólnego z atmosferą niesamowitego Gebirge z pierwszej wspólnej płyty Biosphere i P. Namlooka, The Fires of Ork (1993). Nie można nie znać tej płyty, jest to podobnie ważna i przełomowa dla elektroniki pozycja jak Phaedra Tangerine Dream, Moondawn Klausa Schulze czy też The Aphex Twin Classics.


Debiutancki album Biophere, to już dziś klasyka nurtu ambient. Wydany w 1991r. Microgravity, wraz z ówczesnymi płytami The Orb i KLF, ma prawdziwie kultowy status. Wypełnia go dziewięć kompozycji z których bije na wskroś arktyczny chłód, oraz niepokojące piękno. Nic w tym dziwnego, Jenssen pochodzi z Tromso, to miasto znajduje się blisko 800km za kołem podbiegunowym w północnej Norwegii. Wiele kompozycji z tej płyty posiada taneczny charakter np. The Fairy Tale czy Baby Interphase. Przez niektóre przewija się plemienny, etniczny klimat, przez co nabierają siły magicznego pierwotnego rytuału np. Biosphere i Cygnus-A. Pozostałe to lodowate, ambientowe pejzaże, piękne, niesamowicie ulotne, wręcz niedopowiedziane Microgravity, Tranqullizer. W kompozycji Cloudwalker, odzywają się echa poprzedniej formacji Jenssena, Bel Canto. W sumie to 50 min. znakomitej przejażdżki przez wrażliwość Geira Jenssena oraz jego wizję ambientu, jako muzyki będącej wrotami ku "czwartemu wymiarowi". Do dziś Microgravity to dowód jego talentu i niesamowitego wizjonerstwa w postrzeganiu elektroniki. Absolutny klasyk!