Categories
Newsletter
2196 albums in the store
1721 available in stock
33648 samples of tracks
24653 completed orders
4652 satisfied customers from:
Australia, Belgium, Canada, Chile, Czech Republic, Denmark, Estonia, Finland, France, Germany, Great Britain, Spain, Greece, Holland, Hungary, Israel, Kazakhstan, Korea, Lithuania, Norway, Italy, USA, Switzerland, Slovakia, Portugal, Russia , Sweden ...
Contact:
phone +48 601 21 00 22
sort by
albums
on one page
on one page
-
Ron Boots | Dreamscape
Temat snu dla wielu artystów jest pożywką dla ich własnych wyobraźni. Holender, Ron Boots również uległ pokusie zmierzenia się z tym tematem. Album Dreamscape nagrywany był na przełomie 1989/90 roku, owa reedycja ukazała się w 2003r. O ile można mówić o szkole berlińskiej, to w przypadku Bootsa i innych jego przyjaciół z kraju, może funkcjonować pojęcie szkoły holenderskiej. Osiem kompozycji jakie znalazły się na tym albumie, wypełnia delikatna i kojąca muzyka. Ron Boots nie uderza tym razem mocnymi sekwencjami, utwory z Dreamscape mają rodzaj delikatnych impresji. Czasem owe syntetyczne brzmienia ledwo są zarysowane. Dominują jasne, pastelowe plamy niczym z błogich, onirycznych wizji. Boots nie śni koszmarów, nie ma też depresyjnego smutku. Jest za cała paleta żywych barw, które rozbłyskują się niczym refleksy światła. Można uznać płytę Dreamscape jako swoistą formę autoterapii. Pozytywnie wpływa na postrzeganie świata, wprowadza w dobry nastrój, koi też nerwy. W uzyskaniu tego miłego dla ucha nastroju, pomagają Bootsowi znane postacie holenderskiej elektroniki. Ron Doesburg czy Eric Van Der Heijden w kompozycji Dreamscape part II, biorą czynny udział w tworzeniu owych sennych klisz. Z racji iż jest to reedycja, nie mogło obyć się bez dodatkowej niespodzianki. Dołożony utwór Rivers 2003 z pewnością ucieszy fanów artysty, jak i udanie wpisuje się w ambientowy ton całości. Kawał wybitnie relaksującej i pięknej muzyki. Po prostu kolorowe sny.
R. M.Availability: Goods in stock | product: 1CD
16,03 EUR -
Hemisphere | Inversion
Oto chyba najbardziej sekwencyjny program w dyskografii Hemisphere, ale warto nadmienić, iż jak zwykle w przypadku dokonań tego projektu mamy tutaj do czynienia ze sporą dawką miłej niekonwencjonalności. Ostinata i otwarty charakter utworów grają tutaj często główną rolę, ale nastroje tutaj zawarte to bynajmniej nie prosta wypadkowa wpływów Klausa Schulze i Tangerine Dream, lecz mozaika, w której poszczególne klocki naznaczone są ambientem, inne nurtem ethno, a jeszcze inne mają przede wszystkim eksperymentalny kształt i kolor. Wszystko to w połączeniu z oswojoną duszą Berlina daje bardzo dobre efekty. Szczególnie podobać się mogą elektroniczne chóry, snujące swe pomruki w dobrym, starym, analogowym stylu w utworze czwartym (przepojonym ponadto pięknymi tonami mollowo nastrojonego, zatopionego fortepianu oraz dziwacznych odgłosów niczym ze snu Salvadora Dali). Hemisphere proponuje sprawdzoną receptę, przeplatając nastrój grozy z nastrojem wytchnienia, a ambientowe pejzaże z sekwencyjnymi, nierzadko podegzotyzowanymi pochodami, ale to, co przygotowuje ze znanych składników, ma najczęściej indywidualny, zaskakujący smak. Przykładem ciekawego, choć tyle razy eksploatowanego pomysłu, jest wplecenie religijnych śpiewów w ambientalne tło piątej impresji efekt jest sugestywniejszy i bardziej efektownie zamglony, aniżeli w Ways to Eternity z pierwszej płyty Enigmy. Interesująca pozycja.I. W.Availability: Goods in stock | product: 1CD
13,82 EUR -
Gert Emmens | Wanderer of Time
Gert Emmens istotnie zabiera Słuchaczy swą płytą Wanderer Of Time w podróż w czasie; z jednej strony ujrzymy nieznane nam miasta, rośliny i istoty, z drugiej zaś udamy się w psychedeliczne lata siedemdziesiąte XX wieku, dając się ponieść rozwibrowanym, dosadnie podminowanym basami sekwencjom, alternacjom akordowym w dobrym berlińskim stylu, pomrukom i powiewom melotronowych chórów. Mnóstwo tu przede wszystkim aranżacyjnych i kompozycyjnych niespodzianek, jak na przykład epizod w jedenastej minucie trwania pierwszego utworu, gdy melotronowa ściana dźwięku stanowi jedyny akompaniament dla przejmującej solówki, o której trudno do końca powiedzieć, czy brzmi raczej elektronicznie czy stuprocentowo organicznie... Za każdym razem, gdy muzyka dryfuje w stronę ambientu lub specyficznej "muzyki filmowej do nieistniejących obrazów", niebo zaciaga się wybornymi sekwencjami, które stanowią oczywiście nieunikniony pretekst do szukania kontrapunktów, markowania alternacji tonacyjnych oraz okolonych kosmicznymi poświstami, chrzęstami i westchnieniami improwizacji. Warto wspomnieć, że goszczące raz po raz w miksie perkusyjne beaty tylko pogłębiają wrażenie i spajają całość, a nie rozpraszają ani nie dziwią (a nie jest to, moim zdaniem, oczywiste). Prawdziwa uczta dla wszystkich el-melomanów.
I. W.
Gert Emmens niejako sam tworzy historię, a takie płyty jak Wanderer Of Time mogą już momencie ich publikacji, być uważane za klasykę. Słynny Holender kontynuuje tu poszukiwania, jakie rozpoczął na swoich dwóch wcześniejszych płytach: Elektra oraz Asteroids. Punktem wyjścia jest druga połowa lat '70, kiedy to grupa Tangerine Dream oraz Klaus Schulze stworzyli kamienie milowe elektroniki sekwencyjnej. Całość zaczyna się niemal 20-sto minutową kompozycją tytułową. Nawiązująca do klasycznych form a'la Schulze z okresu Moondawn czy Tangerine Dream z Rubycon. Melodyjny utwór Gaspra znalazł się na podwójnej kompilacji CD, dołączonej do 27 numeru brytyjskiego magazynu Sequences. Kolejne nagranie Alien Matter zawiera jeden z najlepszych sekwencyjnych motywów na tym albumie. Ostatnie dwie kompozycje Elektra World oraz Voyage Of Voyager 1, niejako rozluźniają nieco atmosferę. Mimo iż nadal utrzymane są w duchu kosmicznej elektroniki, to bliżej im do prac Vangelisa z okresu kiedy sam nagrywał nieco "twardszą" elektronikę. Gert Emmens wykorzystał tu kultowy syntezator firmy Yamaha, model CS-80. To wszystko układa się w znakomity materiał, który zasłużenie stał się klasykiem "nowej berlin school". Udzielający się gościnnie Jan Dietrich na gitarze oraz Frank Emmnes, dodatkowo podnoszą wartość tego materiału.
R. M.Availability: Goods in stock | product: 1CD
15,61 EUR
8,54 EUR -
David Parsons | Vajra
Pierwsza impresja... Niewygasający rezonans, poświsty, szumy, westchnienia, pomruki - muzyka relaksacyjna Parsonsa sytuje się pomiędzy ścieżką dźwiękową medytacji mnichów buddyjskich a wzbogaconą wersją muzycznej ascezy Floriana Fricke z okresu Die Erde und Ich sind Eins. Paronutowy motyw wykluwa się z gęstych oparów, próbuje odsłonić mętniejącą kurtynę niskich, mrukliwych akordów - brzmienie wzbiera na sile, rozbrzęczane tło osnuwa promieniejącą melodię w coraz jaskrawszych barwach, melodia zdecydowanymi ruchami pokrywa kałuże akompaniamentu swoim intensywnie zabarwionym kożuchem.
Druga impresja... Takiej introdukcji nie powstydziłby się Pete Namlook: głuche, żelaziste dźwięki snują się przydymionymi, opalizującymi smugami po czarnym jak smoła tle. Po upłynięciu drugiej minuty zaznaczają swą obecność pierwsze promyki syntezatorowej melodii utrzymanej w wysokich rejestrach, zaś dopiero około piątej minuty melodia dociera do słuchacza w całej okazałości. Snujący się niemal bezszelestnie motyw główny kojarzy się z kojącymi impresjami Kitaro, w tle zaś wciąż narasta ściana dźwiękowych żywopłotów i powojów, zarastających upatrym pomrukiem plan dźwiękowy.
Trzecia impresja... Niespodziewane ożywienie: rozochaca się metaliczny, suchy rytm, w który wplatają się pomysłowe perkusyjne wstawki roztrącające pokłady jesiennych liści. Melodia główna intonowana jest syntezatorowym głosem przypominającym sitar, przez co przypomnieć mogą się słuchaczowi charakterystyczne linie melodyczne utworów El Greco (Movement VI) Vangelisa lub - zwłaszcza - The Box Orbital. Do ścieżki perkusyjnej i gamelanowego pochodu dołącza z czasem ciągnące się ostinato, na którego tle kolejne instrumenty szkicują po swojemu wizję czerwonego zachodu słońca.
Czwarta impresja... Znów wyciszenie - od horyzontu nadciągają półmuzyczne plamy dźwiękowe, stopniowo wytacza się czarny, kłębiasty dym karakułowych wysączeń brzmieniowych, a na takim tle przeciągają się swobodnie pojedyncze, poszukujące siebie nawzajem lepkimi końcami skrawki melodii wyciszonej, subtelnej i relaksującej.
Piąta impresja... Zaledwie 6-minutowy ciąg wariacji na tematy zaproponowane w utworze trzecim. Tutaj chyba jeszcze ciekawiej brzmią ślimakowe meandry ostinata i rozmaite akcenty perkusyjne.
Finałowa impresja... Symetryczne dopełnienie intrygującej introdukcji albumu: pomału opadamy w sen, zapomnienie, lekkość. Plan zasnuty jest niezliczonymi obłokami o niemuzycznej, obojętnotonacyjnej fakturze; muzyka stopniowo cichnie, zamazując się i rozmywając w oddali.
I. W.Availability: Goods in stock | product: 1CD
15,61 EUR
8,54 EUR -
Volt | The Far Canal
Brytyjskie duo VoLt nagrało album The Far Canal w studiu, lecz na żywo, jedynym przygotowanym wcześniej czynnikiem były programowane sekwencje oraz garść efektów specjalnych. Album jest bardzo dobrą syntezą klasycznych sekwencyjnych brzmień oraz nowszego podejścia do tematu (włącznie z nowoczesnym instrumentarium, które spotyka się tu z klasycznymi syntezatorami). Dodatkowym plusem są nader misterne, wielopoziomowe aranżacje, a przy całej dawce niezbędnej dla tworzenia takiej muzyki intuicji mamy tutaj wiele zamkniętych melodycznie i harmonicznie wątków najwyższej próby. Jak przystało na płytę z półki "elektronika sekwencyjna", mamy tutaj tylko trzy, za to odpowiednio długie utwory. W pierwszej części suity The Far Canal dryfujemy w zacinającym sekwencyjnym deszczu przez melotronowe fale o czerwonych, turkusowych i złotawych syntezatorowych wyziewach, próbując dobić do bezpiecznego brzegu. Część druga jest bardziej medytacyjna, pojawia się w niej dużo nieoczekiwanych dźwięków - czyżbyśmy wylądowali znienacka na wyspie metalicznych centaurów, a nie tam, dokąd chcieliśmy dobić? Centaury na szczęście nastawione są pokojowo i możemy przez kilkanaście minut poprzyglądać się, jak wznoszą z nieznanych nam porowatych tworzyw dziwaczne, wielopiętrowe konstrukcje nad brzegiem morza. Najdłuższa trzecia część to obranie kursu powrotnego, znów zmagamy się z arpeggiatorowym deszczem i błyskawicami agresywniejszych solówek, jednocześnie zaś nie nadążamy za tym, jak wiele nostalgicznych chmur co chwilę przesłania optymistyczniejszy błękit melotronowego i ARP-owego nieba. Bardzo sugestywna wizualizacyjnie podróż, na którą niejeden el-meloman zechce wybrać się jeszcze wiele razy.
I. W.Availability: Goods in stock | product: 1CD
15,61 EUR
8,99 EUR -
Create | Reflections From the Inner Light
Availability: Goods in stock | product: 1CD
15,61 EUR -
Harald Grosskopf | Yeti Society
Harald Grosskopf, za jego postacią kryje się kawał historii muzyki elektronicznej. Jako solista wydaje rzadko, ale zawsze warto posłuchać tego co ma do powiedzenia. Album Yeti Society ukazał się w 2004 roku. Dla Grosskopfa jest to odpowiedź na zalew muzyki techno. Ten nobliwy klasyk wypada tu nadzwyczaj błyskotliwie. Inspiracją dla powstania tego materiału była nieudana wyprawa na Biegun Południowy, jaką w latach 1914-1916 podjął Ernest Shackleton. Grosskopf przetwarza te wątki na własną modłę. Pierwsze trzy nagrania mieszczą się w szerokim spektrum rytmicznego ambientu. Otwierający całość Cicumspection, i kolejne Bravery oraz Elephant Island, to spowite elektronicznymi pasażami, powolne transy. Rytmiczny żywioł zaczyna się w czwartej kompozycji Endurance. Takimi nagraniami Grosskopf mógłby zawojować parkiety klubów grających techno. Drugim nagraniem, które idealnie łapie się w ową rytmiczną jazdę jest szóste z kolei Broad Liquids. I to jedynie dwa mocniejsze fragmenty, tej dosyć spokojnej płyty. Warte polecenia.
R. M.Availability: Last items | product: 1CD
15,61 EUR -
Frank Klare, Ron Boots | Monumental Dreams
Znany z projektu Synco, Frank Klare i szef wytwórni Groove Unlimited, Ron Boots na jednym albumie. Co wychodzi z takiej kolaboracji? Rzecz jasna porcja znakomitej muzyki elektronicznej. Klare znany jest ze swego uwielbienia dla grupy Tangerine Dream, wszak w latach '80 to on odkupił od Edgara Froese ówczesny sprzęt grupy. Wespół z Ronem Bootsem odbywają sentymentalną podróż w lata '80. Po eksperymentalnej wcześniejszej dekadzie, styl grupy całkowicie się wykrystalizował. Na Monumental Dreams można odnieść wrażenie że Klare i Boots niemal doskonale sklonowali styl grupy, jaka ta pokazała na takich albumach jak chociażby Le Parc czy Underwater Sunlight. Sekwencje, akordy, melodie przywodzą na myśl ów dosyć płodny okres. Bo oprócz tego były i świetne koncertówki jak Poland, czy kapitalne ścieżki dźwiękowe do filmów. Tak więc brzmieniowo Monumental Dreams osadzona jest w tamtych realiach. Dla jednych może być to brak przejawu własnej inwencji, jednak zagorzali fani Tangerine Dream z pewnością docenią te starania. I w takim przypadku wspólna płyta Franka Klare i Rona Bootsa to strawa głównie dla nich.
R. M.Availability: Goods in stock | product: 1CD
19,17 EUR -
Tranzit | Tranz-Rapid
Availability: Goods in stock | product: 1CD
16,03 EUR -
Frank Van Bogaert | Closer
Frank Van Bogaert na albumie Closer pokazuje się jako belgijska inkarnacja Vangelisa. Muzyka greckiego mistrza wywarła na niego niesamowity wpływ, co słychać. Van Bogaert z domu wyniósł też miłość do muzyki klasycznej oraz etno. Na Closer próbuje spajać owe fascynacje w jeden ciąg znaczeń. Wykorzystując samplery i syntezatory, nie kreuje na siłę brzmień futurystycznych. Słychać iż za wszelką cenę stara się raczej ocieplać ów chłód elektroniki. Rzecz jasna poprzez te zabiegi, słychać źródła jego fascynacji. Utwór Coming Up For Air, ewidentnie zrobiony został pod Vangelisa. W Rorogwela wykorzystując tribalową rytmikę, zdradza zainteresowania muzyką etniczną. Utwór Caleidoscope za sprawą partii saksofonu, zyskuje jazzowy posmak. Tym samym Closer mieni się wszelkimi barwami tęczy. To płyta która nieustannie zaskakuje, delikatne wprowadzane elementy art rockowe, niejako jeszcze bardziej ubarwiają i tak już tę frapującą mozaikę. Bardzo udana płyta, w której umiejętnie łączone elementy decydują o charakterze muzyki.
R. M.Availability: Goods in stock | product: 1CD
15,61 EUR
8,54 EUR
