Thief - 20th Anniversary Edition

To po prostu klasyka - nic dodać, nic ująć. Nie wiem wprawdzie, z jakiego powodu album został o sześć lat "odmłodzony" (w tym roku mija 26. rocznica jego wydania), ale nie jest to w ogóle ważne. Najważniejsze bowiem jest, iż Słuchacz otrzymuje tutaj, jak wynika ze spisu utworów, znacznie mniej okrojoną w porównaniu z oryginalnym wydaniem ścieżkę dźwiękową do filmu Thief. Owa ścieżka dźwiękowa, ze względu na brzmienie, fantazję i potencjał melodyczny, porównywalna jest z dokonaniami Tangerine Dream przedstawionymi na albumach tak wyśmienitych jak Force Majeure, Exit i White Eagle. Podstawowym tworzywem rytmicznym są tutaj oczywiście brawurowe, grzechotliwe ostinata pompujących sekwencerów (podobnie spektakularne jak ścieżka rytmiczna nieco późniejszej klasycznej fantazji Horizon z albumu Poland), nie zabrakło tutaj jednak i bardziej zamyślonego, "ambientalnego" oblicza Tangerine Dream. Wszystkie prezentowane tu utwory żyją własnym życiem i można by powiedzieć, podobnie jak o ich bliskich krewnych napisanych do obrazu Risky Business, że aż szkoda ich na amerykańskie filmy... W miarę słuchania warto jednak powiedzieć kilka istotnych rzeczy. Tytuły umieszczone na okładce są dość mylące, Odbiorca może z początku czuć się rozczarowany, iż wbrew opisom nie słyszy jeszcze za dużo niepublikowanej drzewiej muzyki: Main Titles to Diamond Diary, Sam's Forge znamy jako Burning Bar, Chicago Courtroom wydane było na oryginalnej edycji jako Scrap Yard... Pierwsza niespodzianka - jeszcze niezbyt spektakularna - to kompletna wersja finału albumu (tutaj Tailed / The Break-In), przy czym nie dzieje się tu muzycznie więcej aniżeli w znanej wersji, utwór (i tak bazujący na wykorzystanym wcześniej temacie, czyli na ostinatowej linii Thru Metamorphic Rocks z Force Majeure) skonstruowany został na zasadzie standardowego "extended mix" z lat osiemdziesiątych. Frank is set up nie pojawiało się na oryginalnym albumie, znamy je jednak i tak aż nadto dobrze: to przecież z kolei introdukcja do wspomnianej "Przeprawy przez skały metamorficzne"! Pierwsza prawdziwa niespodzianka to dopiero utwór ósmy, nieobecny na winylowym albumie - typowa dla Tangerine Dream w tym okresie podniosła instrumentalna ballada z dobrą perkusją i atrakcyjnie "suchym" brzmieniem pierwszoplanowym. Powtórka Chicago Courtroom to nieznacznie zmieniony miks Scrap Yard... Repryza Tailed / The Break-In to po prostu krótsza edycja wspominanego już utworu...
Jeszcze tylko obie wersje Beach Theme, o minutę dłuższa wersja Dr. Destructo (tutaj: Destruction)... Powtórzenie Final Confrontation... i to już koniec. Tę recenzję zaczynałem pisać w stanie graniczącym z euforią, kończę ją w stanie ocierającym się o rozgoryczenie - wydaje mi się, że to lekka kpina z gorliwych, najbardziej oddanych fanów, którzy mogliby zechcieć ulec impulsowi i nabyć "specjalną edycję" w ciemno. Przymrużmy jednak oko ze względu na fenomenalną muzykę samą w sobie i umówmy się, że to wydanie adresowane specjalnie tylko dla tych, którym już starła się analogowa płyta i pragną zaopatrzyć się w elegancko wydany album kompaktowy - wtedy wszystko będzie w porządku.