The Magnificent Void

Ten album to doskonała wizytówka Roacha nie tylko jako badacza muzyki ethno, ale przede wszystkim ambientowego wizjonera. Na The Magnificent Void nie ma nawet grama rytmicznych bębnów, jest za to potężna, rozwibrowana przestrzeń. Gdy ktoś chciał zobrazować wszelkie procesy i zmiany zachodzące w przestrzeni kosmicznej, ów album stanowił by doskonałą ścieżkę dźwiękową. The Magnificent Void nokautuje chłodem i rozległością brzmienia. Przelewa się przez głośniki (bądź słuchawki), niczym metalicznie połyskujące fale. Jednocześnie kreuje nastrój głębokiej medytacji. Ów „kosmiczny szum” brzmi tu bowiem jakby Roach nasłuchiwał tajemniczych odgłosów z odległej przestrzeni, bądź próbował interpretować kody nadsyłane przez sondy krążące po orbicie. Tak jak płyty Biosphere przynoszą arktyczne doświadczenia brzmieniowe, tak Roach szuka owego chłodu w tej sumie „obcej” dla człowieka rzeczywistości. Ale czy przez to nie jest ona bardziej fascynująca?