Beyond Earth and Sky

Po raz kolejny dwaj giganci ambientowej elektroniki spotykają się by skonfrontować swoje muzyczne idee i wrażliwości, które są, jak się okazuje, dość mocno zbliżone. Już na Kiva w 1995 roku Steve Roach i Michael Stearns, niczym połączeni w transie szamani, eksplorowali przestrzenne harmonie, etniczne rytmiki oraz organiczne tekstury dźwiękowe. Nie inaczej jest na Beyond Earth & Sky, może dojrzalej i dosadniej, oddając wiekowość i dorobek obu panów - jeden z całą listą realizacji filmowych za pasem, drugi pośród najznamienitszych filarów gatunku uduchowionej ambientowości. Album jest różnorodny dźwiękowo, ale też silnie podporządkowany pulsującym nieubłaganie motywom powolnego, niemal kosmicznego wydźwiękiem ruchu o iście filmowym rozmachu - niewątpliwie wpływ Stearnsa. Momentami brzmi to niczym niezrozumiała siła, pchająca słuchacza poprzez przestrzenie między starożytnymi siedliskami cywilizacji i połaciami nieokiełznanej, dzikiej natury, by wreszcie wzbić się w przestworza, roztoczyć aurę kosmicznego wyciszenia, a na koniec rozbić tę równowagę i cisnąć energią w przeciwnym kierunku, dając uczucie opadania w planetarną otchłań. Możemy usłyszeć didgeridoo, dzwony i inne przeszkadzajki, właściwe sekcjom rytmicznym Roacha, jednak obleczone syntetyczną pulsacją. Są też długo ciągnące się pady, wzbogacone kosmicznymi ozdobnikami, które pozwalają odetchnąć od natchnionej motoryki. Płyta jest przekrojowa, trafnie podsumowując muzyczną wyobraźnię obu artystów, jednocześnie dając zaledwie przedsmak tego, co czeka w ich solowych dyskografiach.