Poland

Różnie toczyły się losy Steve Jolliffe, gdy w 1978r po nagraniu słabej płyty Cyclone, Edgar Froese podziękował mu za współpracę z Tangerine Dream. Jednak jego muzyka nadal oscylowała w kręgach berlińskich. Sam Jolliffe wydawał płyty lepsze i gorsze, i na dobrą sprawę nigdy nie uwolnił się od skojarzeń z Tangerine Dream. Płyta Poland zawiera materiał koncertowy nagrany z 11 września 2004r w teatrze w Jeleniej Górze. Limitowana edycja 300 egz. wręcz zmusza by sięgnąć po ten album. Mamy tu raptem 3 kompozycje w których czasem pobrzmiewa coś z klimatu Tangerine Dream. Pierwszy utwór Spring 67 jawi się jako wspomnienie burzliwych początków grupy. Fortepianowe introdukcje, ambientowe drony, ale też i gitarowe brzmienia a'la Froese. Druga kompozycja Run Meadow przenika etniczna nuta. W niektórych momentach Jolliffe brzmi niczym jakaś zagubiona orkiestra mariachi. Flamenco, rock, muzyka orkiestrowa, elektronika i gitarowe granie, wszak ten niecodzienny miks robi niezłe wrażenie. Finałowa kompozycja Komarno utrzymana jest w duchu ilustracyjnej szkoły a'la Philip Glass. Koncertówka z Polski pokazuje Steve'a Jollifffe jako zgrzebnego twórcę, który bynajmniej nie odcina kuponów od legendy Tangerine Dream. Sam w sobie jest na tyle intrygującym artystą, iż nie jeden słuchacz znajdzie tu masę niekłamanej przyjemności.

R. M.