Narrow Gate to Life

W tej recenzji znajdzie się wiele wycieczek w przeszłość... Przypomnienie twórczości syntetysty tworzącego dawno temu, w latach 1980-1982 wydał trzy bardzo interesujące płyty, po czym dawał znaki życia już tylko bardzo sporadycznie. Zaprawieni fani mogą zauważyć, że to wznowienie płyty wydanej pierwotnie w 1995 jako część 7-płytowego boxu Rainbow Collection różnych wykonawców, wydanego nakładem wytwórni Musique Intemporelle Bernda Kistenmachera. Tutaj materiał został uzupełniony o bonus Kyrie 777, który również był już do zdobycia - ukazał się w 2002 na kompilacji Manikin Records - First Decade. Płyta w swej głównej, 45-minutowej części jest zapisem koncertu z 22.X.1983 w katedrze w hiszpańskim mieście Gerona. To w znakomitej większości statyczny, uduchowiony ambient, z mnóstwem pogłosu i echa, bliski stylistyce jaką 10 lat później zaproponował Konrad Kucz w swym cyklu Vita Contemplativa. Jedyny pasaż rytmiczny oparty o sekwencer pojawia się w ok. 2/3 koncertu jako krótkie interludium. Pozostały czas wypełniony jest spokojem i atmosferą wręcz modlitewną, o narastającej emocjonalności, aż do podniosłego finału. Całość ewokuje styl który w latach 70-tych uprawiał Klaus Schulze, zwłaszcza jako introdukcje w wystąpieniach koncertowych, których obfitość zawiera zestaw La Vie Electronique. Ale nie mamy tutaj typowej kontynuacji w formie wzbudzenia pochodu sekwencera i dynamicznych solo na minimoogu. Nie, tutaj muzyka jest subtelna, na granicy ciszy, skupiona, służąca do medytacji. Wywiad z kompozytorem opublikowany w "Generator News" w 1998 wskazywał że krótko po tym koncercie został pastorem i porzucił muzykę elektroniczną. Dlatego ten zapis koncertu stanowi w gruncie rzeczy pożegnanie ze słuchaczami. Utwór bonusowy nosi już wyraźne znamiona pójścia Rolfa Trostela w stronę duchowości, jest oparty na samplach chorałów gregoriańskich (o ile się nie mylę, tych samych których użyto w 1990 w pamiętnym Sadeness part 1, debiucie projektu Enigma).

M.Ż.