Singularities

Holandia jest niezwykle hojna jeżeli chodzi o artystów z kręgu klasycznej elektroniki. Można śmiało stwierdzić że dziś odebrała prym Niemcom i niejako sama kształtuje losy gatunku. Rene Splinter zaczynał jako typowy fan Jean Michel Jarre'a. Jego pierwsze nagrania powstały w 1989r, wtedy to na kasecie magnetofonowej ukazał się album Alamity. Później na długi czas wycofał się z muzyki i dopiero w 2006r zaczyna nagrywać ponownie i nadrabiać wydawnicze zaległości. Album Singularities odwołuje się do schedy po Tangerine Dream początków lat '80. Jednak Splinter obiera sobie za punkt wyjścia nieco inną stronę dokonań słynnej grupy. Jako podstawę dla swoich eksperymentów bierze na warsztat jej filmowe ścieżki z tamtych lat. Przecież takie płyty jak Firestarter czy Heartbreakers były swoistymi arcydziełami, dziś może nieco zapomnianymi. Nasączone atmosferą jakiegoś fatum, czegoś nieuchronnego potrafiły sprostać dynamicznej, filmowej narracji. Ale też to kawał pięknej, poetyckiej nieraz muzyki. Utwory z Singularities mają podobną strukturę. Są zarazem tajemnicze jak i piękne. Balansują między elektronicznymi sekwencjami a filmową przestrzenią. Jak na razie to najmocniejsza pozycja w dyskografii Holendra, muzyka obok której trudno przejść obojętnie.

R. M.