Lucid Dreams

Patrick Kosmos dał niesamowity koncert podczas tzw. nocy spadających gwiazd. Jego miejscem były Ardeny flamandzkie. Faktycznie noc z 14-stego na 15-stego sierpnia 1998 roku musiała być prawdziwie magiczna. Mamy tu tylko dwie kompozycje, ale doprawdy niezwykłe. Tytułowy Lucid Dreams nawiązuje do tematyki "świadomego śnienia". Somnabuliczny dryf tej kompozycji, wizualizuje się iście kosmicznymi smugami i arabeskowymi fakturami. Tylko gdzieś w tle uwypukla się ów "chłód przestrzeni". Te półcienie doskonale zespalają się ze stanem który jest pomiędzy tym co realne, a tym co wytwarza podświadomość. Drugi utwór Rapa Nui utrzymany jest w etnicznej estetyce. Patrick Kosmos przemierza geograficzne granice i udaje się na Wyspę Wielkanocną. Ląd tajemniczy, fascynujący chociażby z racji tych niesamowitych posągów, których twarze zwrócone są wprost na ocean. Delikatne bicie bębnów, brzmienia egzotycznych piszczałek, kreują istny "puls ziemi". Ta wyprawa na obcy ląd, podszyta ambientalnymi przestrzeniami, to cudna ułuda folkloru wywiedziona z mroku czasu. Kapitalny artefakt tego jak etno z owego rejonu mogłoby brzmieć. Znakomity album, który jest udaną próbą godzenia eksperymentalnej niszy i szamańskiego doświadczenia.

R. M.