Extrisimo

Extrisimo to dwunastoutworowy album podsumowujący działalność Michela Huygena i jego projektu Neuronium. Na krążku znajdziemy starannie dobrane kompozycje pochodzące z dziewięciu regularnych płyt, w charakterystyczny sposób łączące klasycyzującą progresywną elektronikę, lekki ambient, wysublimowany new-age oraz bardzo bogaty ilustracyjnie elpop. Na szczególną uwagę w nowym kontekście zasługuje melancholijna, podniosła, zdecydowanie za krótka Nostalgia z albumu Olim oraz doprawdy czarodziejski za sprawą jakby vangelisowskich kadencji i pasaży tytułowy utwór longplaya Elixir: fascynujące zestawienie zwiewności i bezpretensjonalności z wielowymiarowością i wizualizacyjną sugestywnością muzycznej wypowiedzi. Praktycznie brak tu słabych punktów i każdemu z prezentowanych utworów warto by poświęcić choć parę konkretnych zdań (Infinite Tenderness wyróżnia zamglony nastrój "wielkomiejskiej izolacji", a Numerica to nastrojowe bogactwo mimo - a może właśnie z powodu? - nader ascetycznej aranżacji...) Fantastyczna płyta na początek przygody z muzyką Neuronium, a dla posiadających regularne płyty projektu z pewnością również miła propozycja.