Tubular Beats

Mike Oldfield na przestrzeni lat flirtował z takimi stylami jak: art rock, folk, elektronika i pop. Jednakże tak śmiałej, tanecznej deklaracji jak na Tubular Beats jeszcze dotychczas nie było. Artysta z pomocą Yorka (Torstena Stenzela), postanowił utanecznić swoje dotychczasowe hity. Jedyną nową kompozycją jest finałowa Never Too Far zaśpiewana przez byłą wokalistkę metalowej formacji Nightwish, Tarję Turunen. Elektroniczne plamy syntezatorów, zatopiony w pogłosach wokal Finki kreują klimat niczym z jakiegoś odrealnionego snu. Reszta tego materiału to muzyka na parkiet. Transowe wersje Guilty, North Star czy To France to dyskoteka. Ducha oryginału zachował otwierający całość utwór Let There Be Light, również Ommadawn prezentuje się znakomicie. Gdy jednak Mike Oldfield sięga po Tubular Bells, znowu skręca na taneczny parkiet. Jak zatem traktować ów album, wypadek przy pracy a może ciekawostkę? Oldfield na stare lata chyba kolejny raz zapragnął zaistnieć na listach przebojów. Tubular Beats, to album przy którym autentycznie można się wyszaleć, ale fani artysty powinni uważać. No chyba że lubią sobie potańczyć.

R. M.