Angkor

Piękna, refleksyjna płyta o nastroju znakomicie korespondującym z okładkową ilustracją. Michel Huygen (Neuronium) sięga po wyjątkowo pastelowe i eteryczne barwy, by dźwiękami odmalować przed naszymi oczami niesłychanie frapujące krajobrazy. Intrygujący, pachnący mchem i mokrymi drzewami ambient wychodzący od tradycji Eno i Budda, przefiltrowany przez estetyczną wrażliwość Huygena... Szczególnie hipnotyzujący jest niezwykły trzeci utwór, Ta Prohm, bardziej niż z tradycyjnym obliczem Huygena / Neuronium kojarzący się z impresjami Victora Sola. Fale durowego spokoju i zadowolenia przetaczają się przez podniosły czwarty utwór, pozwalając Słuchaczowi wydostać się z mrocznej, parującej gęstwiny na osłoneczniony, soczyście zielony płaskowyż - i tu jednak nie pozbędziemy się tlącego się podskórnie uczucia lekkiego smutku i niewytłumaczonej nostalgii... Na deser trochę "symfonizującego ambientu" a la Vangelis, zatem siłą rzeczy i trochę w stylu wspólnej płyty Neuronium i wspomnianego greckiego artysty, In London - dwa 12-minutowe, kontemplacyjne klejnoty, po mistrzowsku zaaranżowane, przejmująco klimatyczne. Ogólnie, bardzo orzeźwiające 57 minut "organicznej muzyki elektronicznej".