Mundane

Kayanis to uznana marka na rodzimej scenie elektronicznej. W swoich poszukiwaniach udaje mu się wychodzić daleko poza elektroniczne ramy, jak chociażby na albumie Where Abandoned Pelicans będącym śmiałym flirtem z estetyką art rocka. Na wydanym w 2018 roku Mundane robi kolejną stylistyczną woltę, która tym razem kieruje się w kierunku lat 80 a nawet i dalej. Wokalnie wspomagają go Patrycja Modlińska i Dawid Wotkiewiecz. Śmiałe inklinacje w kierunku popu lat 80, jak i klimatów ala trip hop, który był wyznacznikiem nowych brzmień w latach 90, określają poniekąd smak tego albumu. To zgrzebnie zaaranżowane kompozycje, pełne polotu i lekkości. Czasem słychać też nawiązania do "wokalnych" płyt Tangerine Dream, zwłaszcza gdy śpiewa Wotkiewicz. Jednakże Kayanis stara się udowodnić że nie jest niewolnikiem żadnego stylu, po prostu "robi" w elektronice i stara się być jak najbardziej eklektyczny jak tylko się da. Mundane to właśnie próba zmierzenia się z estetyką muzyki popularnej, która wypadła co najmniej intrygująco.