Samsara

Heinz Strobl aka Gandalf, na wydanej w 2006r płycie Samsara” pokazuje zgoła inną twarz. Chociaż tytuł mógłby kojarzyć się z new age'ową estetyką. Wszak "samsara" w hinduizmie to zaklęte koło narodzin i śmierci. Wedle tej wiary człowiek złapany jest w iluzję materialnego świata, jego radości i cierpień. Od jego postępowania zależy zatem wyjście z owego błędnego koła, tak by osiągnąć "nirwanę". Album Samsara to zręczny miraż popu, ethno, world music i nowoczesnej klubowej rytmiki. Gandalf próbuje wyjść z zaklętego kręgu new age i wejść pod przysłowiowe "strzechy". Faktem jest że próbuje robić to z impetem. Sam stara się maksymalnie kontrolować wszelkie sprawy muzyczne. Gra na gitarach akustycznej i elektrycznej, sitarze, klawiszach, udziela się wokalnie, programuje maszyny perkusyjne. Poza nim pojawia się tu szereg gości: Richard Schonher grający na klawiszach, jest też szereg wokalistów. A wśród nich: Julia Martins, Piipa Armstrong, Ursula Strobl, Dieter Jakob Braune. I w sumie ich głosy tworzą unikatowy styl tej płyty. Gandalf próbuje pozostać wierny stylowi new age, jednak sprytnie przemyca to wszystko pod banderą bezpretensjonalnych piosenek. A te jakby było mało, mają nierzadko taneczny potencjał. Poza tym nośne melodie sprawiają iż faktycznie mogą się podobać. Czy uratują podłe, południowe radiowe ramówki? Oby, bo ta muzyka cały czas czeka na odkrycie.

R. M.