Long Distances

Album Long Distances to wręcz wymarzona pozycja dla wielbicieli dwójki weteranów niemieckiej sceny. Detlef Keller i Mario Schönwalder zbudowali tę płytę na sekwencyjno-ambientowych teksturach. Ta muzyka nie idzie w głąb, ale rozlewa się wszerz. To jedynie trzy kompozycje, za to jakie. Pierwszy tytułowy Long Distances oparty jest na rozwijających się z wolna ambientalnych plamach i sekwencyjnych przebiegach. Te minimalistyczne brzmienia zioną wręcz chłodem, niczym widma zastygłego w bezruchu jakiegoś wielkiego krajobrazu. Ten obraz zmienia się gdy owe sekwencyjne przebiegi falują niczym mgławice, nad statyczną przestrzenią. Jeszcze lepszy efekt obaj artyści osiągnęli w ponad 40-minutowym Metropolis. Zainspirowany klasycznym, ekspresjonistycznym arcydziełem Fritza Langa. Swoisty wizerunek zurbanizowanej przestrzeni podniebnych autostrad, wieżowców ale i też mrocznych katakumb. Jednak tu jest niczym obraz zatrzymany w kadrze, w bezruchu gdzie z bliskiej perespektywy można podziwiać ów futurystyczny świat. Podobnie jak Long Distances Keller i Schonawlader stosują minimalną ilość dźwięków, tylko po to by osiągnąć maksymalny efekt. Ostatni September Moods ze swoimi 7 minutami, jawi się tu niczym koda. Melancholijny, wyciszony stanowi świetne zakończenie tej niezwykłej płyty. Ten sekwencyjno-ambientalny minimal, znakomicie sprawdza się przy kontemplacji ze słuchawkami na uszach. Po ta podróż przez "długie odległości" wciąż może trwać.

R. M.