Panic of Looking

Brian Eno w całej swojej karierze nie nagrał takiego albumu jak wydany w 2011r Drums Between The Bells. Będący kolaboracją z brytyjskim poetą Rickiem Hollandem, stawiał na miks elektroniki z recytowanymi przez samego Hollanda wierszami. Ta narracja jednak bliska była piosenkowej formuły, choć trudno było kwalifikować te utwory jako zwykłe piosenki. Najwidoczniej obaj uznali owe eksperymenty na tyle udane, że postanowili przygotować coś w rodzaju aneksu do tego albumu. Takim właśnie jest krótki, bo jedynie składający się z sześciu kompozycji, mini album Panic Of Looking. Eno pokazuje tu cały wachlarz brzmień i stylów współczesnej elektroniki, od charakterystycznych dla siebie pejzaży Not A Story. Dalej mamy hipnotyczny Panic Of Looking, jak i rytmiczne konstrukcje w If These Footsteps. Nie brak i melodyjnych akcentów w In The Future. Wszystko to okraszone recytacjami Ricka Hollanda, który udanie zbliża się do formuły piosenki. Owe recytacje mają jakiś melodyczny sznyt, który zbliża go do tej formuły. Jednak i Eno nie ogranicza się jedynie do podkładu muzycznego i nie spycha brzmieniowej aury do roli tła dla głosu Hollanda. Często wychodzi z muzyką na pierwszy plan, podkreślając kto jest głównym mózgiem i animatorem projektu. Komu podobał się Drums Between The Bells może brać w ciemno.

R. M.