Floating

Awenson to muzyk o lekko "morfującym" pseudonimie, bo czasami zmienia go na "Awen", to Francuz Joël Bernard. Znam jego nuty od czasu debiutanckiej płyty Shadows z 2006, minęło zatem parę lat... Jego nowa płyta wydana w barwach zasłużonego Groove jest bardzo "powietrzna", przestrzenna, świetlista, relaksująca w niebanalny sposób, a nie tanimi flecikami z presetów jak na setkach płyt new age. W trakcie słuchania cały czas towarzyszą nam poświsty kosmicznego wiatru (to mój poetycki oksymoron, wiemy że w kosmosie nie ma co "wiać") podszyte czasem leciutkimi nawet nie tyle sekwencjami, co podskórnymi pulsacjami. To skupiona medytacja pod jasnym chłodnym niebem, która dzięki leniwym muśnięciom gitary przypomina nieco aurę projektu Mind Over Matter. Słuchając tej spokojnej płyty mam wyraźne reminiscencje równie atmosferycznej płyty Konrada Kucza Air wydanej kilka lat temu przez nasz rodzimy Generator. Polecam.

Drogowskazy: John Serrie, Gert Emmens, Mind Over Matter

M.Ż.