Klangbild

Andreas Akwara to muzyk z niemieckiego Duisburga, który ma na koncie 13 albumów, dostarczanych regularnie w latach 2002-2015, choć od tamtej pory cisza. Posłuchajmy co proponuje na płycie z 2011. Pierwszy utwór od razu niesie się nastrojem i rytmem niemal w 100% skopiowanym z Oxygene VI Jean Michel Jarre'a, nie ma w tym nic złego bo ten wzorzec jest tak nośny i uniwersalny że korzystali z niego choćby Fin czy Michael Garrison. Minuty płyty mijają a płynie niespiesznie i niezmiennie ten rytm, na który kolejne utwory nanizują swoje ornamenty. Wygląda na to że - jak dotąd - cały ten album to swoisty hołd dla tego jednego utworu Francuza. Potem następuje na szczęście zmiana i kolejne utwory suną w innym już rytmie, falującym, bulgotliwym, ale cały czas brzmieniowo pozostajemy pod urokiem Oxygene z charakterystycznym rozchwianiem, pływaniem i falowaniem. Przyjemne, choć Andreas Akwara mógłby odważniej używać klawiatur, mówiąc wprost - zwyczajnie grać. Ta płyta to w dużej mierze sprawnie zaprogramowany rytm i pływające pady, ale brakuje żywiołu i sprawnego przebierania paluchami po klawiszach.

Drogowskazy: Jean Michel Jarre

M.Ż.